Arapça İSİM
Lügatte: “İnsân, bitki, hayvan zaman ve yer gibi mahlûkatı gösteren kelimelere isim denir.”
Istılahta ise: “Kendi başına bir mânâ ifâde eden ve üç zamandan birine de delâleti olmayan kelimedir.”
Misâl olarak: رجل Bir adam, شجر bir ağaç, اسد bir aslan شهر bir ay ve القاهرة Kâhire gibi. Bu kelimelerin hepsi kendi ile müsemma kılındığı bir şeyi göstermektedir.
Alâmetleri: Bir kelimenin isim olduğunu bildiren bazı alâmetler vardır. Bunlar:
1. Başına elif-lam gelmesi: الرجل Adam (bilinen), الشجرة ağaç, الاسد aslan gibi.
2. Başına nidâ edatı gelmesi: يارجل Ey adam, ياعبدالله ey Abdullâh gibi.
3. Sonuna tenvin alması: رجلٌ Bir adam, شجرٌ bir ağaç, اسدٌ bir aslan gibi.
4. Harfi cer ya da izâfetle sonunun mecrur olması: على الشجرةِ Ağaç üstüne, غصن الشجرةِ ağacın dalı, gibi.
5. Mübteda olması (kendisinden haber verilebilmesi): العلمُ مفيدٌ İlim faydalıdır, gibi.
http://www.tevhididavet.com/